شاید واسه خیلی از ما دخترا وقتی که تو اتاقمون نشستیم پیش بیاد به این فکر کنیم که چرا هرچی هزینه میکنیم واسه اتاقمون یا بهش میرسیم آخرش مث این عکسای رنگی رنگی و باحال نمیشه ....
من طی تحقیقاتی که کردم :| دریافتم که این به خاطر حسیه که اون عکس به ما میده^_^
ما (من خودم شما رو نمیدونم) کلا از اینکه تو اتاقمون حس راحتی داشته باشیم میترسیم. از اینکه کا غذ اضافی نزنیم به در و دیوار همه چیز یه رنگ و ست باشه همه چی قرینه و تنظیم باشه.
فک میکنیم اگه نقاشیای یهویی و با کاغذایی که اندازه ی هم نیستن و نامرتب طور بزنیم به دیوار اتاقمون آسمون به زمین میاد:|
یا اگه این استیکرارو با متنایی که انرژی مثبتن رو در کمدمون نگه داریم و کسی ببینه جنگ جهانی میشه:/
اگه کتاب خونمون نظم همیشگی شو نداشته باشه وسایلا رو مث سربازای توی پادگان نچینیم رو میز اشکالی داره:/
اگه بشینیم کلی پروانه درست کنیم با رنگایه مختلف بزنیم به در و دیوار که تمام هارمونیه اتاقو بریزه بهم ینی اتاقو زشت کردیم:/
همیشه مث یه اتاقی که انگار قراره بیان ازش عکاسی کنن نگهش داشتیم ولی همه ی اون عکسایی که تو اینترنت و یهویی می بینیم همه ی قشنگیش به خاطر حس صمیمیتیه که به ما میده.
میخوام قانون شکنی کنمو اتاقمو پر نقاشی کنم ....
میخوام بشینم به اندازه ی کل دنیا پروانه درست کنم....
بسه دیگه این همه خفه کردن همه ی حس های خوب فقط واسه اینکه یه نفر میاد تو اتاق و اتاق ما چیزیش ست نیست و پر رنگه:/
پ.ن:معذرت خواهی اول واسه اینکه یهویی این چرت وپرتارو گفتم زده به سرم:)
پ.ن:معذرت خواهی دوم برای عنوان اصولا با این عنوان من الان باید یه سلفی میذاشتم یا مینوشتم من الان یهویی فلان جا:/ولی عنوان من الان یهویی تو فکرمه^_^
