ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
عقلِ کسی به منطقِ ما قد نمی دهد باشد، قبول! کلّ جهان خوب! ما بدیم...
چو تخته پاره بر موج رها رها رها من🌊🌊🌊
من؛ چونان انــــاری خشک شده؛ بر درخت! بهار؛ شکوفه کردم، پاییز؛ به بار نشستم، زمستان رسید؛ و همچنان بر سر شاخه... نه از پس رسیدنم، افتادم.. نه دستی به چیندم تا این بالا رسید.. و نه حتی گنجشککی به این میانه راه یافت.. میدانم؛ زمستان هم میگذرد و می پوسم؛ به همین سادگی...